wdzięczyć się do kogoś

См. также в других словарях:

• wdzięczyć się — ndk VIb, wdzięczyć sięczę się, wdzięczyć sięczysz się, wdzięcz się, wdzięczyć sięczył się «robić wdzięczne miny lub gesty, odzywać się przymilnie; kokietować kogoś, przymilać się, umizgać się do kogoś» Wdzięczyć się do mężczyzn …   Słownik języka polskiego

• przymilać się — ndk I, przymilać sięam się, przymilać sięasz się, przymilać sięają się, przymilać sięaj się, przymilać sięał się przymilić się dk VIa, przymilać sięlę się, przymilać sięlisz się, przymilać sięmil się, przymilać sięlił się «starać się komuś… …   Słownik języka polskiego

• mizdrzyć się — ndk VIb, mizdrzyć sięrzę się, mizdrzyć sięrzysz się, mizdrz się, mizdrzyć sięrzył się «stroić miny wobec kogoś, zachowywać się minoderyjnie, kokieteryjnie; przymilać się, wdzięczyć się» Mizdrzyć się przed lustrem, przed widownią. Mizdrzyć się do… …   Słownik języka polskiego

• ząb — m IV, D. zęba, Ms. zębie; lm M. zęby 1. «każdy z drobnych tworów w kształcie płytki lub stożka zbudowanych z zębiny, pokrytej szkliwem, osadzonych w zębodole obu szczęk u człowieka i zwierząt kręgowych; służy do chwytania i rozdrabniania… …   Słownik języka polskiego

• słodki — 1. Robić do kogoś słodkie oczy, oczka «przymilać się, wdzięczyć się do kogoś»: (...) uśmiechał się do przechodzących kobiet i robił do nich słodkie oczy. M. Brandys, Bieganek. 2. iron. Słodki jak miód, jak lukrecja «na pozór miły, a w… …   Słownik frazeologiczny

• minka — ż III, CMs. minkance; lm D. minkanek zdr. od I mina Smutna, wesoła, zdziwiona minka. Minka niewiniątka. Mieć, robić jakąś minkę. ◊ Robić, stroić minki do kogoś «wdzięczyć się do kogoś» …   Słownik języka polskiego

• oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

• oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

• szczerzyć — ndk VIb, szczerzyćrzę, szczerzyćrzysz, szczerz, szczerzyćrzył, szczerzyćrzony dziś tylko w wyrażeniu: Szczerzyć zęby, kły «rozchyliwszy wargi pokazywać, odsłaniać zęby (zwykle w uśmiechu lub złości)» ◊ iron. Szczerzyć zęby do kogoś «uśmiechać się …   Słownik języka polskiego

• słodki — słodkidcy, słodkidszy 1. «mający smak taki jak cukier, miód; mający dużą zawartość cukru» Słodka herbata, kawa. Słodkie owoce. Za słodkie lody. ∆ Słodkie wina «wina niewytrawne, o dużej zawartości cukru (powyżej 7%)» ∆ Słodkie przyjęcie… …   Słownik języka polskiego

• kokietować — ndk IV, kokietowaćtuję, kokietowaćtujesz, kokietowaćtuj, kokietowaćował, kokietowaćowany «starać się komuś podobać, wywrzeć na kimś wrażenie swym zachowaniem, strojem, urodą itp., zjednywać sobie kogoś, wdzięczyć się» Kokietować uśmiechem, minami …   Słownik języka polskiego